2/5 του 1536 η Άν Μπολέυν συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Πύργο του Λονδίνου…Πρωτοεμφανίστηκε στην αγγλική αυλή, ως κυρία επί των τιμών, σε έναν αποκριάτικο χορό, τον Μάρτιο του 1522. Δεν είναι σαφές, αν ο Ερρίκος την πρόσεξε από την αρχή. (σ.σ. εκείνη την εποχή, ερωμένη του Ερρίκου ήταν η αδελφή της Μαρία, ενώ η Αν φλερτάριζε με τον Χένρι Πέρσι, γιο του κόμη του Νορθάμπερλαντ). Αλλά μπορεί σχεδόν κανείς να τους φανταστεί –από τη μια, ένα «λουλούδι» της σέρας, ο ανθός της εγγλέζικης αριστοκρατίας, μόλις 21 χρονών. Λεπτή, με δέρμα αρκετά σκούρο για τα γούστα της αυλής και μακρύ λαιμό, έξυπνη, κομψή, μορφωμένη, ετοιμόλογη, δραματικά σαγηνευτική. «Τα σκούρα της χρώματα και τα μαύρα μαλλιά της» γράφουν οι ιστορικοί -της έδιναν μια εξωτική αύρα σε μια κουλτούρα που θεωρούσε τη γαλακτώδη ωχρότητα ουσιώδη για την ομορφιά. Τα μάτια της ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακά, μαύρα και όμορφα -μάτια που ένας σύγχρονός της έγραφε πως, «ήξερε καλά πως να τα χρησιμοποιεί αποτελεσματικά». Και από την άλλη, ένας βασιλιάς-κατακτητής, στο κυνήγι ενός «σπάνιου θηράματος». Ένας άντρας και μια γυναίκα, στον αιώνιο, κυκλικό ερωτικό χορό –βλέμματα, κοκκινίσματα, διακριτικά σφιξίματα των χεριών, ένας ψίθυρος σε κάποιο ροδαλό, πρόθυμο αυτάκι.
Φαίνεται πως, γνωρίζοντας τη φήμη του Ερρίκου ως διαβόητου γυναικοκατακτητή, (παρακινημένη ίσως και από το παράδειγμα της Ελισσάβετ Γούντβιλ, της γιαγιάς του Ερρίκου, που λέγεται πως επίσης είχε πει στον βασιλιά Εδουάρδο τον 15ο, πως θα την αποκτούσε μόνο αν την παντρευόταν) η Αν αρνήθηκε πεισματικά να γίνει άλλη μια, πολυτελής, βασιλική ερωμένη –η θέση της, ήταν «ή γάμος ή τίποτα». Δηλώνοντας πως προτιμά να χάσει τη ζωή της παρά την τιμή της έφυγε από την Αυλή και αποσύρθηκε στο Κεντ. Τότε, ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι γραμμάτων, εκκλήσεων, δώρων και ερωτικών υποσχέσεων, που μεγάλωνε όσο η απόσταση φούντωνε το βασιλικό πάθος. Αναζητώντας τρόπους για να απαλλαγεί από την Αικατερίνη- τη νόμιμη γυναίκα και μάνα κόρης– ο Ερρίκος θα κατέφευγε στον Πάπα, ζητώντας την ακύρωση του γάμου του. Μετά από χρόνια και χρόνια συζητήσεων, αναβολών και αντεγκλήσεων, θα παντρευόταν κρυφά την Αν Μπολέιν τον Γενάρη του 1533 -εκείνη ήταν ήδη έγκυος. Στο άκουσμα αυτής της είδησης, ο Πάπας θα αφόριζε τον Ερρίκο Η΄, ο οποίος με τη σειρά του θα θέσπιζε το νόμο «Act of Supremacy», όπου όριζε ότι ο Άγγλος βασιλιάς και όχι ο Πάπας είναι η κεφαλή της αγγλικανικής Εκκλησίας. Κι έτσι κάπως θα άναβε το μπαρούτι της τεράστιας πολιτικής και θρησκευτικής αναταραχής, που έχει μείνει γνωστή ως Αγγλική Μεταρρύθμιση, με την Άννα την ίδια να πρωτοστατεί σ’ αυτόν τον αγώνα.