Σαν σήμερα 19/6 του 1269 ο Λουδοβίκος Θ της Γαλλίας εκδίδει διάταγμα σύμφωνα με το οποίο όλοι οι Εβραίοι υποχρεώνονται να φέρουν ειδικό κίτρινο σήμα. Υποθέτω ότι το ίδιο θα ίσχυε και για τον Ιησού, αν ζούσε τότε.
Πήρε σοβαρά τον ρόλο του ως “απεσταλμένος του Θεού στη γη” και οργάνωσε δύο σταυροφορίες. Αν και οι δυο σταυροφορίες ήταν αποτυχημένες αυξήθηκε σημαντικά η αίγλη του επειδή έκανε τα πάντα για τη δόξα του θεού και για το καλό του λαού του. Προστάτευε τον λαό διακρίθηκε για τη μεγάλη αγάπη του για τον συνάνθρωπο του ακόμα και για τους επαναστάτες, όταν του πρότειναν να θανατώσει κάποιον πρίγκηπα επειδή ακολούθησε τον πατέρα του στην εξέγερση απάντησε: “Ένας γιος δεν μπορεί να αρνηθεί να υπακούσει τον πατέρα του”. Η βασιλεία και η ζωή του Λουδοβίκου υμνήθηκαν από όλους τους συγγραφείς και τους ποιητές. Πολύ πιστός χριστιανός, στην προσπάθεια του να συγκεντρώσει χρήματα για να ανταποκριθεί στα έξοδα της Ζ’ Σταυροφορίας, διέταξε την απέλαση των υπεύθυνων για την τοκογλυφία Εβραίων και δήμευσε και τις περιουσίες τους. Με την πράξη του αυτή κατάφερε να ανταποκριθεί οικονομικά στα έξοδα της Σταυροφορίας. Το 1230 ένας Ιουδαίος που είχε ασπαστεί τον χριστιανισμό ο Νίκολας Ντόνιν μετέφρασε το Ταλμούδ. Ο Ντόνιν κατηγορήθηκε από τον πάπα Γρηγόριο Θ’ ότι βλαστήμησε τον Ιησού, τη Θεοτόκο και τον Χριστιανισμό. Καταδικάστηκε κατόπιν από το Λουδοβίκος που διέταξε να καούν 12.000 αντίγραφά του στο Παρίσι ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με την καταπολέμηση των αιρέσεων όπως οι Καθαροί στη Νότια Γαλλία, δημεύοντας την περιουσία τους( στο μεταξύ, πάντα σε μια περιουσία καταλήγει η πρόταση). Ενσάρκωνε την προσωποποίηση του χριστιανισμού και της χριστιανικής θρησκείας( και αγάπης και ανεκτικότητας επίσης) γι’αυτό οι προσπάθειες του να αγιοποιηθεί ξεκίνησαν από την εποχή που ζούσε. Ε, ναι.
Και εδώ βλέπετε τον άγιο Λουδοβίκο.